SCM player skins Tam, dokąd boją się iść anioły: listopada 2013

czwartek, 14 listopada 2013

Miniaturka - Z mojej głowy



Zakochałam się  w tej piosence, a jej teks pasuję idealnie do miniaturki o Dramione. 
Więc proszę o to  króciutka miniaturka :)





Odchodzę.
Proszę, nie szukaj mnie.
I tak mnie nie znajdziesz.
Kocham Cię.
Przepraszam
Hermiona


Tylko tyle. Tylko tyle zostało z tych dwóch cudownych lat. Zapisany skrawek pergaminu, puste szafy i złamane serce.
Mieszkam samotnie w naszym domu. Bez Ciebie jest taki pusty. 
Minęło dokładnie szesnaście tygodni odkąd Ciebie nie ma. Wciąż łudzę się, że to sen, a Ty za chwilę zejdziesz na dół w tej swojej kusej koszuli. Uśmiechniesz się do mnie i pocałujesz na dzień dobry. Ale to się nigdy już nie zdarzy, bo mnie zostawiłaś. Zostały tylko wspomnienia, ale  one z czasem zanikają. 
By nie dopuścić uczucia samotności, tacę zmysły. Znów piję, by zapomnieć. W tym momencie gdy odeszłaś straciłem wszystko. Nie radzę sobie. Zatracam się w pracy. 
Nie umiem już kochać. Nie będę nikogo oszukiwał. Moje serce wciąż zamieszkujesz Ty.
Mógłbym być znowu starym sobą. Bogiem Seksu. Ale po co? Mógłbym spać z każdą kobietą, którą zapragnę, ale za każdym razem gdy na którąś spojrzę, przed oczami mam Ciebie. 
Nie mogę Cię zdradzić. Chodź tak naprawdę z nami koniec, ja wciąż jestem Ci wierny. 
I właśnie wtedy dostaję karteczkę. Nie można nazwać tego liścikiem. A na niej jedno słowo:

Tęsknie.

Nie pytasz jak się czuję. Jak sobie radzę. Jestem przybity, zrujnowany, tracę zmysły. Nie dajesz szansy zapomnieć, chodź i tak się w tobie nie odkocham. Zabrałaś ze sobą kawałek mojego serca. 
Znowu próbuję zapomnieć, ale to nie jest łatwe.
Nie da się Cię zapomnieć. Powinnaś szukać gdzieś indziej.  Ja będę pamiętać. O Twoich cudnych brązowych włosach i oczach pełnych blasku. O Twoich nic nie wartych obietnicach. A mogłoby być tak pięknie. Ale Ty miałaś inne plany. 
Uczę się żyć na nowo. 
Jest to trudne. 
Siedzę w ciemności i mam wrażenie, że jesteś koło mnie.. Tracę już zmysły.
Nie jestem już tym samym człowiekiem. Zmieniłaś mnie. 
Cały dzień jestem w pracy, daje mi ona chwilę wytchnienia. Ale znów wracam do domu pełnego Ciebie. Może wspomnienia powinny zniknąć, ale tak się nie dzieje.
Wyglądam jak chodzący trup. Jestem ruiną człowieka. A to wszystko przez Ciebie.
Nie wiem dlaczego uciekłaś. Nie wiem dlaczego mnie zostawiłaś. Ale wiem jedno.
Ja, Draco Malfoy nadal Cię kocham.
Ale dlaczego mam Cię nadal kochać, skoro miłość ostatecznie boli? 



364 wyrazy :)
Wiem, że krótkie, ale napisałam to w przypływie weny.
Musiałam to opublikować.
Pierwszy raz piszę takie coś i jestem ciekawa waszych opinii. 
Ann

CZYTASZ=KOMENTUJESZ